Alles gaat boven verwachting, maar niet zonder flexibel ingrijpen van Mamoun.......
Het is nu donderdag 23:30 uur Marokkaanse tijd en eindelijk zit ik te internetten achter een moeilijk azerty/arabisch toetsenbord. Ik heb maximaal nog 15 minuten om e.e.a. samen te vatten.
Reis was prima, maar al 2 volle dagen geen slaap en direct de gastvrijheid van de Marokkanen genieten, d.w.z. om 24:00 uur nog een heerlijke maaltijd.
Donderdag een geweldig vruchtbare dag: kennis maken met de basisschool in Driouch en Leonie ging met alle rekenboeken naar huis (zelfde methode als NL). Geplande trainingen gaan later niet door, want wij gaan kennis maken met de hoogste sportbaas in Nador.
Tussendoor heeft in de krant van Oujda al gestaan, dat een groep Nederlanders korfbaltrainingen gaat verzorgen, precieze inhoud volgt later, maar is wel een belangrijk signaal.
Alle onzekerheid over de materialen zijn opgelost en 10 palen en platen worden in 1 dag gemaakt !!!
Op het college alles voorbereid voor 3 trainingsdagen met 40 scholieren. Er is zelfs al door 4 gymleraren, waarvan 2 vrouwen, getraind en voorgeselecteerd.
Het afsluitende toernooi proberen wij in een echte sporthal af te handelen.
Morgen gaan wij kennismaken en hopen formele toestemming te krijgen voor onze voorstellen. De hulp is overweldigend en dus zijn wij positief gestemd, maar het is ook spannend.
Daarna gaan wij eenzelfde programma afstemmen met het lyceum en ook naar de sporthal.
Ook het thuisfront zit niet stil: Harry zal de ambassade op de hoogte stellen.
Tenslotte hebben wij dagelijks telefonisch contact met het ED (Anneke Liebrand) over de vorderingen, waarbij wij proberen realistische stemmingsbeelden te geven inclusief de onzerheden, de verwachtingen en de manier waarop wij toch succesvol samenwerken met onze Marokkaanse partners. Nederlanders zijn strakke planners, Marokkanen zijn flexibele oplossers en het werkt geweldig.
Wij maken lange intensieve dagen, want gastvrijheid moet volop genoten worden en dat doen wij met volle teugen. Slapen moeten wij thuis maar inhalen.
P.S Bedankt Bart, ik hoop dat het werkt. Ik heb geen tijd om het te checken.
vrijdag 30 april 2010
woensdag 28 april 2010
"Tijd voor Korfbal" via RSS of Twitter volgen?
Deze blog is the volgen via:
RSS
http://feeds.feedburner.com/tijdvoorkorfbal
Twitter
http://twitter.com/PSV_Korfbal
RSS
http://feeds.feedburner.com/tijdvoorkorfbal
http://twitter.com/PSV_Korfbal
dinsdag 27 april 2010
Eerste groep vannacht woensdag 28 april op reis
Iedereen leeft op zijn eigen manier toe naar het moment, dat wij echt weg gaan. Mamoun is vrijdagnacht pas uit Marokko gekomen (week vertraging) om dinsdagavond nog een presentatie in Rotterdam te geven en dan woensdagnacht weer terug te vliegen. Heerlijk die vrijwilligers hobbies, maar niemand wil het missen.
Dus gaan Mamoun, zijn zoon, Sander in de grootst mogelijke auto om 00:00 uur op weg naar Eindhoven.
Leonie en Ate staan om 01:00 uur klaar om in te stappen met de nodige apparatuur, zoals beamer, laptop, camcorder, want wij willen ons lezerspubliek zo goed mogelijk bedienen met berichten, bewegende beelden en foto's.
Wij moeten na 2-3 uur rijden in Charlerois aankomen en inchecken, want om 06:45 vliegen wij. Slapen doen wij in het vliegtuig, als het lukt .................
De voorbereidingen waren prima, dus wij gaan vol zelfvertrouwen èn vol verwachting naar Marokko. De meelevende achterban heeft ons een heel goed gevoel gegeven en gelukkig is dat niet alleen onze korfbalachterban ( o.a. ook de basisschool Tarieq Ibnoe Ziyad, Eindhoven; het Centrum voor Ontwikkeling en Samenwerking, COS in Utrecht; het Nederlands Instituut voor Sport en Bewegen).
Van Fez gaan wij met de trein naar Driouch, waar wij gastvrij ontvangen zullen worden door Khalid en zijn familie. Wij zullen contacten leggen met vele mensen en daarom hebben wij een organogram van de belangrijkste contactpersonen en hun scholen respectievelijk functies uit geprint voor onszelf (Oujda, Nador, Driouch, Rabat en Terrassa).
Uit kosten overwegingen bellen wij zoveel mogelijk via Skype (Ate van Heusden, Leonie van den Heuvel en/of Harry Feyen), doen jullie dat s.v.p. ook, bij voorbaat dank.
Later komen Anneke, Harry en Abdel ook naar Driouch-Nador en zijn wij compleet. Twee tolk-vertalers (Mamoun en Abdel) wat een weelde !
Welterusten, slaap zacht en tot morgen.
Dus gaan Mamoun, zijn zoon, Sander in de grootst mogelijke auto om 00:00 uur op weg naar Eindhoven.
Leonie en Ate staan om 01:00 uur klaar om in te stappen met de nodige apparatuur, zoals beamer, laptop, camcorder, want wij willen ons lezerspubliek zo goed mogelijk bedienen met berichten, bewegende beelden en foto's.
Wij moeten na 2-3 uur rijden in Charlerois aankomen en inchecken, want om 06:45 vliegen wij. Slapen doen wij in het vliegtuig, als het lukt .................
De voorbereidingen waren prima, dus wij gaan vol zelfvertrouwen èn vol verwachting naar Marokko. De meelevende achterban heeft ons een heel goed gevoel gegeven en gelukkig is dat niet alleen onze korfbalachterban ( o.a. ook de basisschool Tarieq Ibnoe Ziyad, Eindhoven; het Centrum voor Ontwikkeling en Samenwerking, COS in Utrecht; het Nederlands Instituut voor Sport en Bewegen).
Van Fez gaan wij met de trein naar Driouch, waar wij gastvrij ontvangen zullen worden door Khalid en zijn familie. Wij zullen contacten leggen met vele mensen en daarom hebben wij een organogram van de belangrijkste contactpersonen en hun scholen respectievelijk functies uit geprint voor onszelf (Oujda, Nador, Driouch, Rabat en Terrassa).
Uit kosten overwegingen bellen wij zoveel mogelijk via Skype (Ate van Heusden, Leonie van den Heuvel en/of Harry Feyen), doen jullie dat s.v.p. ook, bij voorbaat dank.
Later komen Anneke, Harry en Abdel ook naar Driouch-Nador en zijn wij compleet. Twee tolk-vertalers (Mamoun en Abdel) wat een weelde !
Welterusten, slaap zacht en tot morgen.
zaterdag 24 april 2010
De voorbereidingen van onze tweede reis zijn goed ondersteund
Een pak van ons hart (Harry, Abdel, Paula en Ate), dat al het materiaal uit Nederland op tijd mee gaat met Abdel vanuit de korfbalaccommodatie van Synergo in Utrecht. Dat is vooral te danken aan het doelgerichte werk van Paula.
Korven, shirtjes, bekers, 3 DVD's (" build-up te score ") en PR-materiaal zijn onderweg naar Driouch.
De korfbalgemeenschap heeft heel positief gereageerd en ons veel medewerking gegeven , waardoor ons netwerk vooral in kwaliteit èn publiciteit sterk is verbeterd.Ook over de materiaalsponsoring zijn wij heel tevreden, zeker in deze financiële crisistijd.
Waarschijnlijk hebben wij qua vliegen het geluk om niet getroffen te worden door de werelwijde vertragingen, waar Mamoun wèl last van gehad heeft (terugreis Marokko - Nederland).
Leonie, Mamoun, Sander en Ate vertrekken woensdag zeer vroeg. Harry en Anneke Liebrand komen later, nl.: maandag. Alles bij elkaar 10 dagen hard werken en veel nieuwe ervaringen op doen.
Wij hopen onze vrienden in Marokko donderdag al te spreken en misschien kunnen wij deze week nog verrassingstrainingen geven op de basisscholen in Driouch.
Wij hebben er zin in, want zelfs de ambassade in Rabat toont haar belangstelling in het kader van 400 jaar samenwerking Marokko - Nederland.
maandag 19 april 2010
Commentaar van een bekende ex-voetbalscheidsrechter over de korfbalfinale, overgenomen uit ElfVoetbal
Door de mand vallen
19 april '10 09:20 door Mario van der Ende
Als heel klein jochie, toen Den Haag nog de beste korfbalstad van de hele wereld was, was ik met grote regelmaat langs een of ander korfbalveld te vinden. Omdat mijn moeder de sport zowel op het veld als in de zaal beoefende, kwam ik wekelijks wel een keertje bij Ons Eibernest, PAMS, KVS, HKV, Die Haghe, ALO, Dubbel Zes, Achilles of Hou Stand.
Ik vond het wel gezellig. De sfeer was altijd gemoedelijk en ik had het idee dat die stemming ook in stand werd gehouden door de stevige familie- en vriendenbanden die door het vaderlandse korfbal heen liepen. Mijn sport was het niet echt. Samen met meisjes sporten, dat deed je als Haags binkie niet. Ik begreep dat rare middenvak ook niet. Daarin zag ik mensen gewoon gezellig staan keuvelen of een verkoudheid oplopen en als de paaldames een keer een balletje vingen, vond ik dat 'partij' roepen zo kinderachtig. Het was toch logisch dat iedereen goed oplette wie de bal in bezit had. En je mocht niet eens ‘gedekt schieten’. Nee, lekker voetballen op straat, op het schoolplein, bij GONA en ADO, dat werd mijn lust en leven.
Aanpassingen
Door (waarschijnlijk) die erfelijke overdracht ben ik het korfbal wel altijd blijven volgen. Daarom kan ik ook zeggen dat korfbal een sport is die niet alleen is gegroeid, maar ook een sport is die met de tijd mee gaat. Het spel is met de jaren veel dynamischer geworden. Het middenvak is verdwenen en de spelregels werden met regelmaat aangepast. Hierdoor is het spel voor spelers en speelsters en -niet onbelangrijk- voor het publiek veel aantrekkelijker geworden.
Door (waarschijnlijk) die erfelijke overdracht ben ik het korfbal wel altijd blijven volgen. Daarom kan ik ook zeggen dat korfbal een sport is die niet alleen is gegroeid, maar ook een sport is die met de tijd mee gaat. Het spel is met de jaren veel dynamischer geworden. Het middenvak is verdwenen en de spelregels werden met regelmaat aangepast. Hierdoor is het spel voor spelers en speelsters en -niet onbelangrijk- voor het publiek veel aantrekkelijker geworden.
Zaterdagavond was ik te gast bij de korfbalfinales in Rotterdam. Ik keek mijn ogen uit en was, samen met bijna 8.000 anderen, getuige van een heerlijk spektakel in Ahoy. De enerverende finale werd voorafgegaan door de strijd om de derde en vierde plaats. Vier op een gezonde manier rivaliserende supportersgroepen die op nog geen 1500 m2 -dwars door elkaar heen- een plek op de tot de laatste plaats bezette tribunes zochten. Supporters die nog over tegenstanders in plaats van vijanden spreken. Geen belachelijke 078 - 015 of 0343 - 075 tegenstellingen. Geen ME-ers, politiebusjes, politie te paard, waterkanonnen, aanhoudingseenheden, politiehond of politie in burger waren in de wijde omtrek te vinden. Vier verkeersagenten zorgden voor toch nog enige politiekosten. Een paar dozijn beveiligingsbeambten -die eigenlijk gewoon thuis hadden kunnen blijven- en hostesses die goed doorhadden dat een vriendelijk woord en een glimlach niets kost. Een burgemeester die nog geen seconde had wakker gelegen om over de organisatie van dit evenement binnen zijn stadsgrenzen te twijfelen. En zeker geen (demissionair) Minister van Voetbalzaken die roet in het eten gooit. Een minister die jaren geleden een enorme kans liet liggen toen hij de Justitie-portefeuille invulde en naliet een Voetbalwet in te voeren, die hij destijds alleen maar even vanuit het Engels had hoeven te vertalen.
Heropvoeding
Bij de entree geen detectiepoortjes, tassencontrole of preventief fouilleren. Niemand hoefde een persoonsgebonden clubcard te laten zien. Zo’n kaart die voetbalsupporters moeten kunnen overleggen, maar die natuurlijk in alles tegen de geest van Artikel 1 van onze Grondwet (hoezo wordt iedereen in gelijke gevallen gelijk behandeld?) indruist. Heerlijk zo’n avond met publiek uit alle Nederlandse uithoeken, dat niet alleen de voeding van hun opvoeding heeft genoten en waar de enige rommel in de zaal afkomstig was uit het confettikanon. Publiek dat elkaar respecteert en wat betreft sportiviteit geen tien heropvoedende maatregelen nodig heeft, zoals de voetbalbondsvoorzitter die afgelopen zaterdag in dagblad De Telegraaf presenteerde en waarmee hij op padvindersniveau hoopt de geest weer terug in de fles te krijgen. Hier was geen gedragsvoorschrift voor alle doelgroepen nodig. Hier was geen negatief commentaar op tegenstanders te horen. Hier is het aanpakken van wangedrag binnen clubs totaal geen issue. Hier was een prematch briefing totaal overbodig. Hier is wangedrag een besmet woord. Twee topsportwedstrijden kreeg het publiek door de superfitte en technisch vaardige balvirtuozen voorgeschoteld. In een onophoudelijke kakofonie werden de wedstrijden -zover ik dat als leek kon beoordelen- op duidelijke en prima wijze geleid. Wederom werd duidelijk dat, hoe beter de arbiters functioneren, hoe hoger het speelpeil zich kan ontwikkelen. Hartverwarmend was het om te zien hoe Koog Zaandijk-vedette Chris Kaper bij zijn publiekswissel in zijn laatste wedstrijd van alle aanwezigen een staande ovatie kreeg en hoe de tot tranen geroerde verliezers het konden opbrengen om tijdens de huldiging van landskampioen Koog Zaandijk voor hun opponenten te applaudisseren. Op weg naar huis reed ik langs De Kuip. Ik vroeg mij af waarom die korfballers eigenlijk geen twee finales organiseren?
Bij de entree geen detectiepoortjes, tassencontrole of preventief fouilleren. Niemand hoefde een persoonsgebonden clubcard te laten zien. Zo’n kaart die voetbalsupporters moeten kunnen overleggen, maar die natuurlijk in alles tegen de geest van Artikel 1 van onze Grondwet (hoezo wordt iedereen in gelijke gevallen gelijk behandeld?) indruist. Heerlijk zo’n avond met publiek uit alle Nederlandse uithoeken, dat niet alleen de voeding van hun opvoeding heeft genoten en waar de enige rommel in de zaal afkomstig was uit het confettikanon. Publiek dat elkaar respecteert en wat betreft sportiviteit geen tien heropvoedende maatregelen nodig heeft, zoals de voetbalbondsvoorzitter die afgelopen zaterdag in dagblad De Telegraaf presenteerde en waarmee hij op padvindersniveau hoopt de geest weer terug in de fles te krijgen. Hier was geen gedragsvoorschrift voor alle doelgroepen nodig. Hier was geen negatief commentaar op tegenstanders te horen. Hier is het aanpakken van wangedrag binnen clubs totaal geen issue. Hier was een prematch briefing totaal overbodig. Hier is wangedrag een besmet woord. Twee topsportwedstrijden kreeg het publiek door de superfitte en technisch vaardige balvirtuozen voorgeschoteld. In een onophoudelijke kakofonie werden de wedstrijden -zover ik dat als leek kon beoordelen- op duidelijke en prima wijze geleid. Wederom werd duidelijk dat, hoe beter de arbiters functioneren, hoe hoger het speelpeil zich kan ontwikkelen. Hartverwarmend was het om te zien hoe Koog Zaandijk-vedette Chris Kaper bij zijn publiekswissel in zijn laatste wedstrijd van alle aanwezigen een staande ovatie kreeg en hoe de tot tranen geroerde verliezers het konden opbrengen om tijdens de huldiging van landskampioen Koog Zaandijk voor hun opponenten te applaudisseren. Op weg naar huis reed ik langs De Kuip. Ik vroeg mij af waarom die korfballers eigenlijk geen twee finales organiseren?
Klik hier voor meer informatie over de auteur.
donderdag 15 april 2010
Topkorfbal te zien op internet
| Alle wedstrijden zaterdag 17 april in Ahoy LIVE op KorfbalTV.nl | |
Mocht je onverhoopt niet bij de finales in Ahoy kunnen zijn, dan hoef je nu dus niets meer te missen. Als voorproefje op de finale kun je nu op www.korfbaltv.nl al de samenvattingen van alle play-offwedstrijden bekijken en interviews met verschillende spelers en trainers. Veel kijkplezier! | |
Auteur: esther.van.der.heijden (KNKV) Speeltijden 17 april zijn:
|
zondag 4 april 2010
Voorbereiding vervolgbezoek aan Marokko
Zaterdag 2 april hebben Paula, Mamoun, Harry en Ate alle activiteiten met elkaar besproken.
De voorbereidingen zijn in volle gang, waarbij het op tijd beschikken over voldoende korfbalmateriaal onze grootste zorg is:
- 10 korven uit Nederland
- 10 K5 ballen uit Nederland
- 10 palen van 3,5 M te maken in Nador, Marokko
- 10 platen te maken in Nador, Marokko
De 2 complete korfbalpalen (3,5 M) in Nador kunnen als voorbeeldmodellen dienen voor de leveranciers.
De 2 complete korfbalpalen (2,5 M) en 2 ballen K4 kunnen van Nador naar Driouch voor 2 basisscholen.
Aangezien wij met 4 trainers en onze universeel inzetbare korfbaltolk Mamoun komen, willen wij zo veel mogelijk trainingen geven aan zo veel mogelijk leerlingen van het College (4 teams van 13-16 jaar) en het Lyceum (4 teams van 16-20 jaar) geven gedurende maandag t/m woensdag.
Daarbij willen wij nadrukkelijk 4 coaches van het College en 4 coaches van het Lyceum betrekken.
Met deze 80 Marokkaanse korfbalspelers/-sters en 8 Marokkaanse coaches gaan wij dan afsluitend op donderdag een toernooi spelen, waarna wij nog 2 slectieteams willen samenstellen met de beste spelers/-sters van het College respectievelijk het Lyceum.
Spelerskaarten met foto's, spelerslijsten en coachlijsten moeten het geheel een historisch startpunt geven, op basis waarvan wij toekomstplannen willen maken.
Wij hebben reeds voorbereidende contacten gelegd via Mamoun (telefonisch) en Ate (email), welke wij verder af kunnen stemmen met de HH. Benayad en Faouzi tijdens hun bezoek aan Utrecht, Nederland d.d. 12-14 (hopelijk t/m 17) april.
Onze plannen gaan verder, hoewel de zomervakantie nog te vroeg is voor uitwisselingen, plannen wij wel al de herfstvakantie van za 16 t/m zo 24 oktober voor een derde reis naar Marokko. Hiervoor hebben wij ook al enkele trainers bereid gevonden om trainingen e.d. te geven.
Tevens willen wij het EK in Nederland (van vrijdag 22 - zondag 31 oktober) benutten om Marokkaanse vertegenwoordigers uit te nodigen, want dat geeft een prachtige indruk van korfbal verspreid over Nederland.
De voorbereidingen zijn in volle gang, waarbij het op tijd beschikken over voldoende korfbalmateriaal onze grootste zorg is:
- 10 korven uit Nederland
- 10 K5 ballen uit Nederland
- 10 palen van 3,5 M te maken in Nador, Marokko
- 10 platen te maken in Nador, Marokko
De 2 complete korfbalpalen (3,5 M) in Nador kunnen als voorbeeldmodellen dienen voor de leveranciers.
De 2 complete korfbalpalen (2,5 M) en 2 ballen K4 kunnen van Nador naar Driouch voor 2 basisscholen.
Aangezien wij met 4 trainers en onze universeel inzetbare korfbaltolk Mamoun komen, willen wij zo veel mogelijk trainingen geven aan zo veel mogelijk leerlingen van het College (4 teams van 13-16 jaar) en het Lyceum (4 teams van 16-20 jaar) geven gedurende maandag t/m woensdag.
Daarbij willen wij nadrukkelijk 4 coaches van het College en 4 coaches van het Lyceum betrekken.
Met deze 80 Marokkaanse korfbalspelers/-sters en 8 Marokkaanse coaches gaan wij dan afsluitend op donderdag een toernooi spelen, waarna wij nog 2 slectieteams willen samenstellen met de beste spelers/-sters van het College respectievelijk het Lyceum.
Spelerskaarten met foto's, spelerslijsten en coachlijsten moeten het geheel een historisch startpunt geven, op basis waarvan wij toekomstplannen willen maken.
Wij hebben reeds voorbereidende contacten gelegd via Mamoun (telefonisch) en Ate (email), welke wij verder af kunnen stemmen met de HH. Benayad en Faouzi tijdens hun bezoek aan Utrecht, Nederland d.d. 12-14 (hopelijk t/m 17) april.
Onze plannen gaan verder, hoewel de zomervakantie nog te vroeg is voor uitwisselingen, plannen wij wel al de herfstvakantie van za 16 t/m zo 24 oktober voor een derde reis naar Marokko. Hiervoor hebben wij ook al enkele trainers bereid gevonden om trainingen e.d. te geven.
Tevens willen wij het EK in Nederland (van vrijdag 22 - zondag 31 oktober) benutten om Marokkaanse vertegenwoordigers uit te nodigen, want dat geeft een prachtige indruk van korfbal verspreid over Nederland.
Abonneren op:
Posts (Atom)
.jpg)
