De eerste dag Weeze - Marrakech

Ik zit in een internetcafe met een azerty keyboard en dat is lastig. Wij konden geen wifi-verbinding krijgen, helaas.

Vroeg op, vertragingen en toch iedereen op tijd in Nijmegen. Met de pendel naar Weeze in 1,5 uur. Daar ruim voldoende tijd voor drinken en broodje. Instappen was primitief met scherpe koude wind en lange rij instappers. Vliegtuig tjokvol en vertrok op tijd.

Ik zat naast Mamoun en daardoor leerden wij elkaar nog beter kennen. Bleek zijn relatie met zijn vader heel erg te lijken op die van mij: heel weinig woorden, maar veel begrip. De vlucht is lang 3,5 uur, dus er werd ook geslapen, ondanks krappe beenruimte. Spanje is te zien maar echt grijs, alleen groen springt er uit. Sevilla was een echte grote plaats en dan komt Gibralta en de atlantische zee. Ik was voor het eerst boven afrika.
Goede vlucht en landing met 1 uur tijdverschil.

Marrakech is sterk in ontwikkeling en wij logeren in een bewaakte resort en in het riad van Mamoun: 3 slaapkamers, 6 bedden en een prachtige Esscherachtige trap.

s Avonds rondgereden en gelopen o.a. op een gigantische markt met duizenden mensen en kinderen in allerlei kledij. Hier stap je echt in een andere wereld: leven, laten leven; voortdurend menselijk geluid van alles door elkaar; veel artiesten, uiteraard verkoopt iedereen van alles. Zelfs hele kleine kinderen zitten stil op een doos iets te verkopen. Het is heel gezellig, maar natuurlijk moeten wij wennen aan bedelen en afdingen (Paula en ik vooral). Volgens Mamoun reageren wij natuurlijk en met respect voor hun manier van overleven, want dat is het.

Ik moet wat woorden gaan opschrijven in mijn boekje, want je krijgt zoveel indrukken, dat ik het later niet meer weet. Echt Marokkaans: de hoofdregel is, dat er geen regels zijn. Hoewel politie streng is voor autos (ik kan niet alles vinden op dit toetsenbord). Fietsen hebben nooit licht, brommers wel en verder is het chaos, maar Harry rijdt voortreffelijk op aanwijzingen van Mamoun.

Ik sluit af met de overweging, dat je onze maatschappij in de vergelijking met hier anders gaat bekijken. B.v. het gebruik van het woord respect, te pas en m.i. te onpas, irriteerde mij wel eens in Nederland; hier snap ik het veel beter. Wij zijn m.i. erg over geregeld en erg individualistisch en gelijkhebberig. Hier lijkt het allemaal veel soepeler.

Tot zover, het is genieten.